با نوری که از دل خاک برمی‌خیزد، عشایر را می‌نگرم. قاب‌هایم ترانه‌های بی‌کلام‌اند؛ روایتِ غرور، غربت و زیبایی. من سفیرِ تصویری‌ام که زندگی را بی‌واژه فریاد می‌زند.
و کوچ می‌کند دلم با ایل، در امتدادِ خاطره و صدا. هر عکس، پنجره‌ای‌ست به گذشته‌ای زنده؛ جایی که فرهنگ نفس می‌کشد و چشم‌ها قصه می‌گویند
من، حمیدرضا روستا، عکاس مردم‌نگار و عاشق فرهنگ‌های ریشه‌دار، از سال ۱۳۹۶ دوربینم را وقف ثبت زندگی ایلی و عشایری ایران کرده‌ام. در قاب‌هایم، کوچ نه فقط یک جابه‌جایی، بلکه فلسفه‌ای از زیستن است—با صدای نی، رنگ لباس‌های سنتی، و نگاه‌هایی که قصه می‌گویند.
اینجا نه فقط انسان را می‌بینی، بلکه ریشه‌اش را حس می‌کنی—جایی میان خاک، زبان و آیین. اقوام و عشایر، با غرور و نجابت، داستان‌هایی دارند که هر قاب باید بلندشان کند. در دل کوچ و کوچ‌نشینی، آن‌چه گم می‌شود را بازمی‌گردانم: رنگ‌ها، صداها، لحظه‌ها. عکاسی من سفری‌ست از حس به حافظه، از دیدن به درک، و از قاب به قلب.
گام‌هایی از نور و فرهنگ را اینجا مرور می‌کنید؛ نمایشگاه‌هایی که از دل ایل‌ها و اقوام برخاسته‌اند و قاب به قاب، روایتی از زندگی را رقم زده‌اند.
نمایشگاه‌های برگزارشده با محوریت فرهنگ عشایری ایران، مورد توجه رسانه‌های معتبر قرار گرفته‌اند؛ آثار این مجموعه‌ها از طریق برنامه‌های تلویزیونی، گفت‌وگوهای رادیویی، و گزارش‌های مطبوعاتی معرفی شده‌اند و بازتابی از جایگاه هنری و مردم‌نگارانه‌ی این پروژه‌ها به شمار می‌روند. که میتوانید در این بخش مشاهده کنید.
من، حمیدرضا روستا، عکاس مردم‌نگار و عاشق فرهنگ‌های ریشه‌دار، از سال ۱۳۹۶ دوربینم را وقف ثبت زندگی ایلی و عشایری ایران کرده‌ام. در قاب‌هایم، کوچ نه فقط یک جابه‌جایی، بلکه فلسفه‌ای از زیستن است—با صدای نی، رنگ لباس‌های سنتی، و نگاه‌هایی که قصه می‌گویند.
تمامی حقوق مادی و معنوی محتواهای منتشرشده در این وب سایت محفوظ است.
